Zeytinde Bu Hafta – TARIM BAKANLIĞINDAN İKİ KRİTİK UYGULAMA -2-

Tahir Özgür TANER
Ziraat Mühendisi

1. Tarımsal Üretimin Planlanması:
B. Arzı fazla ürünün ticaretini yapan tüccar, piyasada çok fazla ürün olmasından dolayı rekabet ve fiyat politikası güdemediği için zarar edecek.
Arzı fazla ürünün karlılığı bitecek ve bir sektör, daha sonra olası darbelerle yok olmaya doğru yol alacak;
C. Arzı az olan ürünün fiyatlarının artmasıyla, içerisine arzı az ürün giren ya da ürünü ham halde alan tüm işletmelerin fiyatları yükselecek. Buda dolaylı olarak, ekonomik veriler içerisinde enflasyonu yani hayat pahalılığını artıracak,
D. İç piyasanın talebini karşılayamayan arzı az olan ürün için mecburen ithalat yoluna gidilecek ve buda cari açığın artmasına neden olacak,
E. Arzı az olan ürünün fiyatlamasının yüksek olmasının ardından üreticilerin çoğu arazilerine arzı az olan ürünün ekimini yapacağından, kriz bu sefer arzı az ürün aleyhine tekrar yaşanacak ve bu durum kısır döngü olarak devam edecek,
Bu basit analizden bile oluşan krizden hem üretici, hem tüketici, hem bayii, hem firma, hem de ülke ekonomisi olumsuz etkilenecektir. Daha buna toprak yapısının bozulması, boşa giden ilaç gübre ve işçilik maliyetleri, kırsal alanda bozulan sosyolojik yapı ve yatırımların iştahının zedelenmesi, köyden kente göçün hızlanması , tarımla uğraşan insan sayısının azalması,.. gibi daha saymadığımız sayısız ikincil ama çok ciddi etkileri olan konuları dahil etmiyorum.
Devlet peki hiç mi bir şey yapmadı?
Bu konuda devlet birçok yol denedi. Tohum dağıttı, tarım arazilerini destekledi, uygun ürünlerin ekilmesine/dikilmesine destek verdi, gübre desteği verdi, toprak parası ödedi, gübrede KDV’yi sıfırladı,… ama sonuç istenilen düzeyde değişmedi.
Şuan yasak koyma uygulaması bazı görüşlere göre agresif gelebilir ancak doğru uygulamalarla ve devamlılıkla akla gelen en etkili yollardan biri olarak görülüyor.