Istakozun Günlüğü – SEN KİMSİN?

Recai ÇEVİK

Hikaye bu ya.!
David Foster WALLACE’tan:
‘’İki genç balık beraberce suda yüzüyormuş.
Karşıdan gelen yaşlıca bir balığa rastlamışlar.
Yaşlıca balık onlara bir baş selamı vererek şöyle demiş:
‘’Günaydın çocuklar, su nasıl?’’
Genç balıklar yüzmeye devam etmişler.
Bir süre sonra biri diğerine dönüp sormuş:
‘’Su da neyin nesi?’’
DENİZDE YAŞAYAN AMA DENİZDE YAŞADIĞINI BİLMEYEN BALIKLAR….

******
Bu David Foster WALLACE’ın bir kitabı vardır.
Adı ‘’İğrenç Adamlarla Kısa Görüşmeler.’’
İnsanın kendisini tanımasından, gerçeğin uzak, zahmetli, zor yollarına düşmesinden, yorulmasından, bıkmasından söz eder.
Kendisini tanımaya soyunmayan insanların, nasıl, pis, ahlaksız, çıkarcı, iğrenç, insanlarla düşüp kalktığını yazar, durur.

******
‘’Herkes bir şeye inanır.’’der Wallace.
‘’Yapacağınız tek şey neye inanacağınızdır.’’
Paraya taparsanız, onun öyle bir kölesi olursunuz ki, kendi bedeninize, güzelliğinize, kurnazlığınıza, acımasızlığınıza, hırsınıza… taparsınız.
İnsanlığı yitirdiğinizi, insanlıktan çıktığınızı fark edemezsiniz.
Acımasızlığın, pisliğin, çamurun içinde yok olursunuz.
Zekanıza taparsınız.
Ama bir gün bir yerde tökezleme korkusu da hep peşinizdedir.
Ne zavllı bir yaşam.

******
‘’Ben yaşlı balık değilim.’’der Wallace.
Nerede yaşadığımı, kimlerle yaşadığımı, ne istediğini bilen, bilmeye çalışan biriyim ben.
Denizde yaşadığımı biliyorum.

******
Enis BATUR’’dan bir epigramla bitireyim.
“Bir vakitler umut bağlanmış bir taydın, zaman insafsızdır.
Bir yılkıya dönüştün.
Bir zamanlardaki gibi, saray bahçesinde toynaklarıyla toprağı eşeleyen kısraktın, şimdi mi?
Besbelli danışmendlik bekliyorsun.
Beyhude bekliyorsun.’’

******
Bir yaşlı balık.
Bir yaşlı at.
Sen nerdesin?